English (Nederlands ↓)
On Saturday, 27 September 2025, from 14:00 till 18:00, we invite you to Out of Sight for the opening of the exhibition VACANCIES.
In the summer of 2025, Out of Sight welcomed back artist Davide Tidoni and the artist duo Boris de Klerk & Finn Borath. Both developed site-specific installations responding to the visual, acoustic, and historical context of the building.
Davide Tidoni investigated the first floor of the building with his site-specific installation Towards, At, Through, a space formerly used for storing old jukeboxes and later, car parts. The prepositions in the title refer to movements and positions of the body in relation to space. By leaving the room relatively empty, traces of renovations and alterations dating back to before World War II become apparent. Nooks and crannies, holes in the floor, and cracks in the walls take center stage. By integrating devices to record, play back, or amplify sound, Tidoni proposes positions from which to listen. Through subtle interventions and uncertainty about the origin of sounds, the visitor is invited to explore the relationship between the inside and outside of the space—and how they mutually define each other.
Finn Borath & Boris de Klerk, with their new work roomtone, focus our attention on the original TL-lights that once illuminated the former mechanic’s workshop on the ground floor. By manipulating the voltage supplied to the fluorescent tubes, both the visual and auditory space are transformed. Clicks and buzzes, at first seemingly signs of a malfunctioning electrical installation, are distributed throughout the space as an electro-acoustic composition. Lights once intended to create a clear and legible environment now produce a new, dynamic architecture of light. Trading in ‘spectacle’ for ‘spectre’, they compose at a very low volume, attempting to haunt the space with the sound of its own lighting, fading in and out of the viewer’s consciousness.
Both installations, through their seeming emptiness, focus on what we take for granted, continually finding ways to present us with space itself. Vacant spaces, devoid of expectations, but ready for an unknown potential to be realised.
Nederlands ↓
Op zaterdag 27 september 2025, van 14u tot 18u, nodigen we je uit in Out of Sight voor VACANCIES.
In de zomer van 2025 verwelkomde Out of Sight opnieuw kunstenaar Davide Tidoni en het kunstenaarsduo Boris de Klerk & Finn Borath. Beiden ontwikkelden in-situ installaties die inspeelden op de visuele, akoestische en historische context van het gebouw.
Davide Tidoni onderzocht de eerste verdieping van het gebouw met zijn installatie Towards, At, Through. Een ruimte die vroeger werd gebruikt voor de opslag van oude jukeboxen en later voor auto-onderdelen. De voorzetsels in de titel verwijzen naar bewegingen en posities van het lichaam in verhouding tot de omgeving. Door de ruimte relatief leeg te laten, worden sporen van renovaties en verbouwingen uit de periode vóór de Tweede Wereldoorlog zichtbaar. Verborgen hoekjes, gaten in de vloer en scheuren in de muren staan centraal. Door apparatuur om geluid op te nemen, af te spelen of te versterken, te integreren in het gebouw stelt Tidoni posities voor van waaruit geluiden kunnen worden beluisterd. Subtiele ingrepen en onzekerheid over de oorsprong van geluiden nodigen de bezoeker uit om de relatie tussen de binnen- en de buitenkant van de ruimte te verkennen – en hoe deze elkaar wederzijds definiëren.
Finn Borath & Boris de Klerk vestigen met hun nieuwe werk roomtone onze aandacht op de originele TL-lampen die ooit de voormalige autowerkplaats op de begane grond verlichten. Door het voltage op de TL’s te manipuleren, worden zowel de visuele als de auditieve ruimte getransformeerd. Klikjes en gezoem, die op het eerste gezicht lijken op tekenen van een defecte elektrische installatie, worden als een elektro-akoestische compositie door de ruimte verspreid. Lichten die ooit bedoeld waren om een heldere en leesbare omgeving te creëren, produceren nu een nieuwe, dynamische architectuur van licht. Ze ruilden ‘spektakel’ in voor een ‘spookbeeld’ en componeerden op een zeer laag volume, in een poging de ruimte te achtervolgen met het geluid van haar eigen verlichting, dat in en uit het bewustzijn van de toeschouwer verdwijnt.
Beide installaties richten zich, door hun schijnbare leegte, op wat we als vanzelfsprekend beschouwen en vinden voortdurend manieren om ons de ruimte zelf te presenteren. Vrije ruimtes, verstoken van verwachtingen, maar klaar om een onbekend potentieel te realiseren.
